Litt av ein morgon

Enkelte morgonar altså. Heldigvis er det langt mellom de. De morgonane der det meste går på tverke. Eg skulle ekstra tidleg opp i dag (til tross for ein del øl saman med venninner i går kveld), men vart vekt 30 minutter før klokka skulle ringe av lillesøster (som dei siste vekene kjem fast opp i senga til oss iløpet av natta) som datt utav senga og slo seg. HYL OG SKRIK OG EG VIL BAJE HA PAPPAAAAA!!! er den verste måten å vokne på trur eg! Billig triks å vifte med mobilen for å få ho til å slutte, men desperate times calls for desperate measures. Vi var med andre ord både påkledd og vokne 15 minutter før handverkaren skulle komme, men da ringte de i staden for å fortelje at de kom til å bli forsinka. Så mykje for den avtalen.

Come fly with me - lets fly lets fly away!

Da vekte vi storebror, og midt i ein god samtale med han på badet (om krig og arbeidsledighet. Vi leiker ikkje barneoppdragelse..;)) kom det eit dunk og eit hyl frå stua. Da hadde lillesøster gått på tryne ned frå stolen og fått ein skikkelig Donaldkul. Heldigvis var det ikkje noko som eit Hello Kitty-plaster ikkje kunne fikse med umiddelbar virkning. Eg la nisteboksane i sekkane samtidig som eg var på kjøkkenet med plaserarbeid, noko som førte til at storebror valgte å få dånedippen totalt fordi DET VILLE EG GJØRE! UÆÆÆÆÆÆÆÆ!!!! Defor lot eg han gå ut i boblejakke framfor regnjakke som han eigentlig trengte i pissregnet. Ein vel jo sine kampar.

Min favorittponny som lillesøster no har arva. Går det ann å bli skjønnare?

Bossbilen kom akkurat idet vi gjekk ut, så da måtte storebror stå å sjå på den og bli klissvåt i jakka si. Tydlegvis gjekk det ikkje ann å sjå noko frå inni garasja (JO DET GJØR DET!) Vel inne i bilen trudde eg først nokon hadde spydd, men så kjente eg igjen lukta. Kattedrit! KVEN HAR TRAKKA I PUSTE SIN BÆSJ? Joda, det var lillesøster. Godt innklistra i vinterskoene med djupe spor i sålane. Møkk og drit. Den som måtte stå i regnværet (med regnjakka, men likevel) å prøve å tørke av kattedritt med stein, hekk og gras var meg. På det tidspunktet satte eg pris på å få vere i fred.

Vel framme på jobb viste det seg at ikkje heile verda har tulla seg inn i juleharmoni. Det er framleis nokon som vel å klage på utført arbeid. Også det rett før jul da! Huff :(

Godt det er juleferie no. Og fredag. Mannen må på noko skuleopplegg i ettermiddag, men når kvelden kjem skal det vere ro og fred og julefilm! DET trenger eg vi!