Ingenting slår vel aleinetid akkurat når du trenger det? I går etter middag køyrte eg til Lyderhorn for litt etterlengta aleinetid. Og ikkje minst - utnyttelse av ettermiddagssola!
Ettermiddagssol over riksveg 555 mot Sotra.
Lyderhorn - I'm coming for you!
Det er så luksus å berre gå i eige tempo oppover fjellsida. Ikkje snakke med nokon, ikkje vente på nokon. Det er også fint å nå toppen og finne ut at det vart ny personleg rekord; og det på ein dag som ikkje var heilt optimal!
På toppen tok eg meg tid til å berre sjå og nyte utsikta. Det var stort sett berre slike som meg der - einstøingar med behov for aleinetid. Stillhet er deilig!
Med skjelvande bein begynte eg nedturen med sola midt imot. Ho eg sprang forbi på veg opp sprang forbi meg på veg ned - hahaha - eg er så pysete på nedoverbakke!
Ei stund etter at eg var komt heim kom lillesøster heim frå ei venninne, klatra opp i sofaen til meg og sniffa på meg. "Mmm, du lukter trær og stein" :)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar
Så kjekt at du leggjer igjen ein kommentar!