Vårens planteprosjekt

For nokre år sidan kjøpte eg eit lite "drivhus" som skulle hjelpe planter frå frø til "levedyktige planter". Første året brukte eg de til blomar, som jo var fine nok, men døde raskt da eg planta de ut. I år kjøpte eg frø som var beregna på barn - eg tenkte at de da sikkert var idiotsikre, de tålte ein støt, og vokste forholdsvis fort.

Her er de planta, vatna skikkelig og fått hatten på slik at temperaturen og fuktigheten er så optimal som det går ann med dette plastdrivhuset. I begynnelsen tok eg den inn og ut også, men til slutt lot eg den stå på kjøkkenet (ikkje i vegen I DET HEILE TATT!) der vi har sol frå rundt kl.14-20. Det kom fort små spirer, og det gledast:

Det var assorterte salatfrø eg hadde sådd, og langt ifrå alle kom opp! Men det kom ein del, så det var eg fornøyd med. Men det som var - etter nokre veker begynte nokon å bli brune. De tok eg vekk, men så begynte eg å sjå litt nærmare på de i ei tovekes-tid. Ingen vokste! Eg veit ikkje om eg burde ha tatt de ut og planta de kvar for seg i større potter, men eg synas de var for små og puslete til det.

Så, etter å ha flytta på de i vekesvis fikk eg nok. Mannen stod ute og skrapte husvegg, og eg skulle lage noko godt til kveldsmat etter at ungane hadde lagt seg. Da bestemte eg at det som var av salat skulle få vere med der. Så vart det i alle fall spist, framfor at de skulle stå der i vente på å bli større, også berre visne.

Her må eg for ordens skuld poengtere at basilikummen på tomaten er frå butikkjøpt krukke - den har eg ikkje dyrka fram sjølv.

Så her enda det. På røykelaks. Det smakte ytterst lite. Men det var heimedyrka, og vart spist med andakt.

Neste år vil eg prøve meg på tomater eller agurker. Kanskje chilli. Men eg er ferdig med eigen dyrking i år. Det kosta meir enn det smakte for å seie det slik...