Bortsett frå i sine glade ungdomsår da ho hadde ein kjekk kjærast, er Puste ganske så irritert på andre katter. Ho er sjef over både vår eigendom og nabotomta - og andre katter som kjem hit blir jaga vekk ganske så effektivt. Men så plutselig ein dag hadde ho fått seg ein venn.
Beklager dårlege bileter gjennom vindauget, men vennen såg litt redd ut, så vi ville ikkje gå ut. Puste derimot såg veldig glad ut. Slik låg de ei stund heilt til vennen synas det var nok stirring frå oss og gjekk vekk. Sidan da har vi ikkje sett han/ho. Var det eit lite blaff av ein vennskap? Fine var de i alle fall!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar
Så kjekt at du leggjer igjen ein kommentar!