Heimestrikka genser

Strikke genser til meg sjølv har vore ein lang veg - frå å benekte at det nokon sinne kom til å skje til i går da eg faktisk gjekk med den heime. Å strikke er ikkje det gøyaste eg veit, og eg liker at det blir ferdig ganske fort. Derfor synas eg det er best med små plagg som huer, og til nød sokker. Babysokker går fint, det er superraskt! Men så tenkte eg at det hadde vore kjekt å strikke noko til meg sjølv. Det vil jo vare lenger enn babytøy og no er det ingen babyer å strikke til heller.

Eg kan faktisk ikkje hugse når eg la den opp. Det var vel i haust. Eg hadde kjøpt mjukt, blått garn som eg skulle bruke. Eg trengte masse meir enn eg trudde - så eg tråla -nille etter akkurat den fargekoka fleire gongar. Til slutt kjøpte eg alt de hadde, og det var akkurat nok!

Strikking og "Snøfall" på NRK i desember.

Her er genseren eg strikka. Lettstrikka står det! Jepp - det er den jo. Men det tar likevel tid!

Det fine med genseren var at eg kunne strikke den medan eg såg TV, hadde besøk eller var på besøk. Da går det litt fortare. Eg vart ferdig med den i januar, men sidan eg hadde brukt anna garn enn Nøstebarngarn, vart den litt annleis i passforma. Den vart veldig laus oppe i halsen, og pga trådmangel kunne eg ikkje strikke den meir saman heller.

Derfor er den eigenproduserte og førstestrikka genseren min kun til heimebruk!

Men det er supervarm, og så mjuk! I går fikk eg mange klemmer av ungane berre fordi de likte å knuge seg inntil den mjuke genseren.

FERDIG!