Pausemusikk

Eg klapper meg sjølv (les imunforsvaret mitt) på ryggen for å ha vore frisk gjennom to heile månader med sjuke mennesker rundt meg - det er jo ein BRAGD! I dag, og i går, gjekk den irriterande svien i halsen og den lurande hodepinen eg har hatt i fleire veker over til å bli plagsom nok til at eg tok meg ein roleg dag. Det har vore usedvanlege travle veker som toppa seg sist veke, men no er det rolegare framover. Heldigvis - eg trenger å vere i ro meir. I alle fall kjennes det slik ut no.

I dag ligger eg på sofaen med tjukke sokker, morgenkåpe og dyne. I dag skal eg bli betre, for i morgon må eg på eit viktig kurs. Lillesøster var doktoren min medan storebror var på badet i dag tidleg. Ho dekka meg godt til med to tepper, sang "Ro, ro, ro min båt" og las ei bok for meg før ho skulle i barnehagen. Da ho skulle seie ha det sa ho "Du sove i dag. Du føle det MYE bedre!" Ho gjekk mot trappa ned mot yttergangen før ho snudde seg, satte augene i meg og sa "Du lage middag til oss! Vi må ha mat! Eg kommer snart tilbake!"