Nigardsbreen

I sommar var vi på besøk hos familie i Luster, og ein skikkelig regnværsdag tok vi turen til Nigardsbreen som ligger i kommunen. Vi parkerte eit stykke unna og gjekk inn. Sidan det regna så mykje gjekk ikkje båten som vanlegvis fraktar turistar mellom parkeringsplass og breen.

De fleste elvane var gått langt over breddene sine, så vi holdt godt fast i hendene til ungane! Fleire stadar måtte vi bære de på ryggen også - det er ikkje alle støvler som er like høge :)

Ein gong i veka går svogeren vår denne stien for å vedlikeholde den. Storebror synas det var stor stas å vere med å flytte steinar og gjøre stien tryggare! Kjentmannen reagerte på mengden is i Nigardsvatnet - så mykje lause isklumper hadde han ikkje opplevd tidlegare. For oss var det skikkelig stilig å leike med store glassklare isformasjonar! Dette var også det nærmaste vi kom å ta i isbreen - grunna sjansen for kalving var det satt opp gjerde eit stykke unna brekanten.

Ved breen var det ei stor elv som rant ut frå undersida. Her kunne vi smake litt på brevatn også! Storebror drakk og drakk og drakk - det var knallgodt - og iskaldt!

Så nært, men ikkje lenger.

På den halvtimen vi brukte på å gå bort var det nesten ikkje regn, men da vi skulle snu å gå tilbake opna alle sluser seg! Da er det godt å ha lokale med på tur som berre kan ringe bårføraren som satt å venta på betre vær slik at han tok turen inn eins ærend for å hente oss :) Også fikk vi ein båttur også! Heldige!!