Det var adamseplet. Når han strekket halsen bak kan han kjenne det, og vi kan sjå det. Eg forklarte at det var noko alle menn hadde, for at stemma skulle få plass - for når han vart større kom han til å få mørk stemme.
"NEEEEIIII!! EG VIL IKKE HA MØRK STEMME!"
Hyl og skrik og lett panikk. Slapp av, det skjer ikkje i morgon! Han roa seg med tidslogikken der eg forklarte at når han hadde levd det han til no har levd - ein gong til - var han 13 år. Også gjekk det minst eit år til før stemma kom til å forandre seg. Ingen grunn til pubertetpanikk enda altså.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar
Så kjekt at du leggjer igjen ein kommentar!