Forsvinningspunktet

Etter at eg las gjennom den lille bunken med små og korte bøker endte eg opp der eg nesten aldri er - med ei bokhylle full av bøker som eg alt har lest. Ein tur på bokhandel fiksa det, og denne, "Forsvinningspunktet" av Val McDermid vart med heim fordi den høyres så spanande ut bakpå. Alt på side to var ein midt inni dramaet, nesten litt for fort "kva skjedde no?" - så det fungerte ganske så fint!

Boka var spanande, på ein litt anna måte enn "vanlege" spenningsbøker. Retrospektiv teknikk fungerer kanskje ikkje så fint når det er ein barn som er kidnappa - eg satt litt og tenkte at de tok seg veldig god tid for å fortelje bakgrunnen medan ungen mest sannsynleg forsvant lenger og lenger vekk. Og når de meiner at de veit kvar han er, og det framleis er 150 sider igjen - lesaren blir ikkje overraska når det viser seg at det er feil person. Men uansett (slike ting irriterar meg litt) er historien interessan, og creepy, og oppsummeringa på slutten - når ein får vite korleis ting eigentlig hengjer saman - såg eg ikkje komme. De siste to siden var teite, men alt i alt - ei spanande og god bok!

Faktisk ei bok eg hadde med meg frå rom til rom i nokre dagar, så eg kunne lese litt medan barneTV stod på, litt medan eg åt kveldsmat, litt på sengekanten. Det er absolutt eit teikn på at boka er fengande.

PS. To månadar til julafta i dag!!!!