Yttergang - siste rest

Da yttergangen var ferdig var den jo det - men i månadane etter gjorde vi nokre utbetringar for at den skulle vere meir funksjonell for oss.

Mellom anna vart eg lei av å leite etter nøkkelskap, og etter å ha kjøpt to eg ikkje likte, kjøpte eg denne på nille. Aller helst ville eg hatt den utan skrift på, og eg kan jo male den, men den for vere som den er. Nokon kommenterte at vi var tøffe som oppbevarte lommebøker like ved ytterdøra. Det hadde eg ikkje tenkt på, vi bur i eit trygt nabolag, men vi slutta uansett å oppbevare penger i den lille hylla. No oppbevarer vi støv der. Og eit og anna nøkkelkort.

Denne hadde vi i gangen før vi måtte pusse opp. Vi lot den vere vekke ei stund, men når hausten kjem og ungane kjem heim med våte sko som må vere tørre til neste dag, er denne ein absolutt "må-ha"! Stygg som fy, praktisk som få!

Sist, men ikkje minst, kjente eg på ein indre makteslaushet kvar gong ungane hang frå seg vått eller skittent yttertøy på knaggane. Eg ville ikkje at det fine nye DYRE tapetet skulle bli skittent! Jovisst kunne vi tørke av det, men lets face it - det kom ikkje til å skje! Denne plata i plexiglass vart kjøpt inn og montert etter alle kunstens regler. Alt for mange hull i veggen måtte til for å henge denne opp! Hadde eg vist det hadde den ikkje blitt hengt opp, men her var det litt pest eller kolera. No som den er oppe sender eg ein takknemmleg tanke til den som fant opp plexi kvar gong ungane heng frå seg noko der. For yttertøy er oftast skittent. No gjør det absolutt ingenting! Denne er genial!

Yttergangen er dritlekker, og eg blir framleis overraska over at ikkje alle blir over seg av begeistring kvar gong de kjem inn i den - for det blir nesten eg!