Fastelavnstur: Bildøyfjellet

Etter den suraste og kaldaste laurdagen i manns minne (ikkje heilt da, men kom igjen! Det er snart mars!) la vi gode planar om tur i sola som var meldt på søndag. Her måtte vi ha tunga rett i munnen for at turen skulle bli bra grunna to ting: 1) Lillesøster hadde vore på overnatting hos venninne sidan fredag og vi viste ikkje heilt korleis humøret var etter litt lite søvn og 2)det var fastelavn, og vi hadde bollebakingplaner - og planer om å lage heimelaga fiskegrateng til middag.

Altså måtte ikkje turen bli for lang. Men lang nok. Vi vill jo utnytte dagen!

Mannen hadde vore på jobb i nærleiken av Bildøyfjellet i Fjell kommune på fredag, og meinte at det var ein fin tur! Vi gjekk for den! Lillesøster var superglad, og det var faktisk ingen problem å få de opp den lange og bratte asfalterte vegen opp til Ja-steinen som låg like ved pumpehuset til Bildevatnet. Her var det nydleg utsikt mot Bergen!

Vidare gjekk vi opp til Bildevatnet som ligger på ca.180 moh. Dette er drikkevatnet til kommunen. Sjå kor herleg i sola!

Her snakka vi med ei dame som sa at Bildøyfjellet var like oppi hogget. No var vi ferdig med veg - og her var det spanande med is og snø! Ungane storkosa seg! (og da gjør jo de voksne også det)

Frå Bildøyfjellet såg vi bortover ei varderekke, og vi fikk anbefalt å gå vidare. No var det kun i kupert terreng og ein unge sa ja - så da gjekk vi. No viste det seg at lillesøster kanskje ikkje var så glad likevel. På toppen var det også iskald vind, noko som ikkje falt i god jord.

Ved denne flotte varden åt vi lunch. Men det var veldig kaldt, og lillsøster var sur nesten heile tida, så vi var raske og begynte fort å bevege oss ned igjen. Det høgaste vi var på turen var 274 moh, og det var nok her ved varden.

På veg tilbake vart etterkvart lillesøster blid igjen. Heldigvis er de sjeldan sure samtidig, storebror var i megahumør heile turen! Det var godt å komme litt ned igjen, da stilna vinden heilt. Lunchpauser på toppar er kanskje ikkje heilt ideelt for februarturar.

Vi stoppa på nytt på Ja-steinen og åt siste resten av lunchen vår der. Varm kakao og ein kjeks. Storebror hadde plukka med seg denne flate steinen som ho har flytta inn i "skjulestedet" heime i hagen.

Vi var heime i god tid til middag og boller - og ein roleg ettermiddag for enkelte som trengte akkurat det.